Volkswagen'deki grevle birlikte fabrikalar durma noktasına geldi. Büyük üretim kayıpları yaşanacak. Sendikanın tehdidi Almanya'da uzun süredir devam eden bir geleneği bozabilir. Konu ücretlerden çok daha fazlasıdır ve hiç kimse başarısızlığı göze alamaz.
Grevler ve siyasi gürültünün eşlik ettiği Volkswagen'deki endüstriyel anlaşmazlık bir sonraki tura giriyor. Eylül ayından bu yana IG Metall ve şirket, Almanya'daki 120.000 çalışanın maaşı için pazarlık yapıyor. Pozisyonlar hala birbirinden çok uzak.
Resmi olarak müzakereler yalnızca VW'nin sözde şirket içi tarifesi ile ilgili. Ülkedeki on fabrikanın geleceği de buna bağlı. İsterseniz Wolfsburg'daki sendikacılar ve yöneticiler şu anda Almanya'nın endüstriyel bir bölge olması konusunda kavga ediyorlar. Ve “sosyal ortaklık” uzlaşı modelinin ülkeyi geleceğe taşıyıp taşıyamayacağı sorusu.
Bu model son yirmi yılda VW ve diğer birçok şirkette iyi çalıştı. Ancak bu büyük ölçüde Çin'den gelen cömert karlardan kaynaklanıyordu. Orada şirket her yıl milyarlarca dolar kazanıyordu ve bu da Almanya'daki pahalı bir cihaza çapraz sübvansiyon sağlamayı başarıyordu. Bu ülkede, örneğin yönetimde daha fazla dijitalleşme yoluyla daha üretken olma baskısı da buna bağlı olarak düşüktü. Ama o zamanlar bitti.
Avrupa entegrasyonu Alman şirketlerine de yardımcı oldu. AB devasa bir satış pazarı ve Almanya'ya göre çok daha ucuza üretim yapılabilecek yerler sunuyor. Volkswagen bunu diğerlerinin yanı sıra Çek Cumhuriyeti ve İspanya'da yapıyor ve BMW bunu yakın zamanda Macaristan'da yapıyor. Birçok tedarikçi Romanya'ya veya daha düşük ücret düzeyleri olan diğer ülkelere taşındı.
Wolfsburg, Emden ve Zwickau'daki işçiler, yurt dışındaki meslektaşları için bugün grevde değiller. Skoda ve Seat da VW logolu otomobiller üretiyor. Bu, Avrupa'daki güçlü Alman işçi temsilcilerinin pastadan büyük bir pay almaya devam etmekte ısrar ettiği bir dağıtım mücadelesidir. Bu aynı zamanda diğer ülkelerdeki şirket çalışanlarının da zararınadır.
Çünkü iki finansal yastık (Çin ve AB pazarı) zayıfladı. VW Çin'de büyük bir baskı altında, oradaki fabrikaları da kapatıyor ve hızla pazar payını ve karını kaybediyor. Avrupa'da otomobil pazarı 2019 seviyesinin oldukça altına düştü. VW'deki patronlar ve sektördeki diğer birçok yönetici, önceki satış rakamlarına yeniden ulaşılacağını beklemiyor.
Dakika başına 40.000 Euro maliyet
VW'deki endüstriyel anlaşmazlığın bu kez önceki yıllara göre daha şiddetli olması şaşırtıcı değil. Uyarı grevlerinin ikinci turunda sendika tüm vardiyaları dört saat azaltacak.
Büyük üretim kayıpları yaşanacak. Handelsblatt'ta yer alan bir habere göre, Emden veya Wolfsburg gibi büyük fabrikalardaki böyle bir uyarı grevinin Volkswagen'e dakikası yaklaşık 40.000 avroya mal olduğu belirtiliyor. IG Metall ise 24 saatlik grev ve gelecek yıl süresiz greve yönelik grev oylaması tehdidinde bulunuyor.
Böylesine büyük bir grev, uzlaşma odaklı Almanya için alışılmadık bir durum olurdu. Özellikle çalışanların geleneksel olarak bir nevi ortak yönetim uyguladığı VW'de aslında mücadele yerine fikir birliği kültürü var.
İş konseyi patronu Daniela Cavallo ve IG Metall'in başkanı Christiane Benner, mitingde VW “marka yüksek binası”nın yöneticilerine karşı eleştirirken, bunu aklınızda bulundurmalısınız. Sendikacılar denetim kurulunda yer alıyor (gelecek yıldan itibaren Benner) ve Aşağı Saksonya eyaletiyle birlikte çoğunluğa sahipler.
Bu nedenle perde arkasında çalışan temsilcilerinin ablukayı önlemek için ellerinden geleni yapması gerekiyor. Cepheler sert görünse bile, görüşmelerin başarısızlıkla sonuçlanmasını şirket veya hissedarlarından daha fazla göze alamazlar.
Porsche ve Piëch aileleri, çatışmayı alevlendirmemek adına kamuoyuna herhangi bir yorum yapmaktan kaçındı. Ancak onların da bir fikir birliği istedikleri ve şüphe duyulursa temettülerden vazgeçecekleri varsayılabilir. VW'nin kazançları diğer otomobil şirketlerine kıyasla zaten ortalamanın altında.
Dördüncü tur müzakerelerin başlangıcında sendikanın müzakerecisi Thorsten Gröger, çatışma nedeniyle VW'nin hisse fiyatının düştüğünden şikayet etti. Almanya'daki iş uyuşmazlıklarının cephelerinin sanıldığından daha karmaşık olduğunu gösteren hayret verici bir açıklama.
IG Metall Wolfsburg'da sadece ücret pazarlığı yapmıyor. Daha ziyade gelecekteki Alman ekonomik modelinde ortak karar alma için var olma hakkıyla ilgili.
Daniel Zwick WELT için bir işletme editörüdür ve otomotiv endüstrisi ile ilgili tüm konularda rapor vermektedir.
Grevler ve siyasi gürültünün eşlik ettiği Volkswagen'deki endüstriyel anlaşmazlık bir sonraki tura giriyor. Eylül ayından bu yana IG Metall ve şirket, Almanya'daki 120.000 çalışanın maaşı için pazarlık yapıyor. Pozisyonlar hala birbirinden çok uzak.
Resmi olarak müzakereler yalnızca VW'nin sözde şirket içi tarifesi ile ilgili. Ülkedeki on fabrikanın geleceği de buna bağlı. İsterseniz Wolfsburg'daki sendikacılar ve yöneticiler şu anda Almanya'nın endüstriyel bir bölge olması konusunda kavga ediyorlar. Ve “sosyal ortaklık” uzlaşı modelinin ülkeyi geleceğe taşıyıp taşıyamayacağı sorusu.
Bu model son yirmi yılda VW ve diğer birçok şirkette iyi çalıştı. Ancak bu büyük ölçüde Çin'den gelen cömert karlardan kaynaklanıyordu. Orada şirket her yıl milyarlarca dolar kazanıyordu ve bu da Almanya'daki pahalı bir cihaza çapraz sübvansiyon sağlamayı başarıyordu. Bu ülkede, örneğin yönetimde daha fazla dijitalleşme yoluyla daha üretken olma baskısı da buna bağlı olarak düşüktü. Ama o zamanlar bitti.
Avrupa entegrasyonu Alman şirketlerine de yardımcı oldu. AB devasa bir satış pazarı ve Almanya'ya göre çok daha ucuza üretim yapılabilecek yerler sunuyor. Volkswagen bunu diğerlerinin yanı sıra Çek Cumhuriyeti ve İspanya'da yapıyor ve BMW bunu yakın zamanda Macaristan'da yapıyor. Birçok tedarikçi Romanya'ya veya daha düşük ücret düzeyleri olan diğer ülkelere taşındı.
Wolfsburg, Emden ve Zwickau'daki işçiler, yurt dışındaki meslektaşları için bugün grevde değiller. Skoda ve Seat da VW logolu otomobiller üretiyor. Bu, Avrupa'daki güçlü Alman işçi temsilcilerinin pastadan büyük bir pay almaya devam etmekte ısrar ettiği bir dağıtım mücadelesidir. Bu aynı zamanda diğer ülkelerdeki şirket çalışanlarının da zararınadır.
Çünkü iki finansal yastık (Çin ve AB pazarı) zayıfladı. VW Çin'de büyük bir baskı altında, oradaki fabrikaları da kapatıyor ve hızla pazar payını ve karını kaybediyor. Avrupa'da otomobil pazarı 2019 seviyesinin oldukça altına düştü. VW'deki patronlar ve sektördeki diğer birçok yönetici, önceki satış rakamlarına yeniden ulaşılacağını beklemiyor.
Dakika başına 40.000 Euro maliyet
VW'deki endüstriyel anlaşmazlığın bu kez önceki yıllara göre daha şiddetli olması şaşırtıcı değil. Uyarı grevlerinin ikinci turunda sendika tüm vardiyaları dört saat azaltacak.
Büyük üretim kayıpları yaşanacak. Handelsblatt'ta yer alan bir habere göre, Emden veya Wolfsburg gibi büyük fabrikalardaki böyle bir uyarı grevinin Volkswagen'e dakikası yaklaşık 40.000 avroya mal olduğu belirtiliyor. IG Metall ise 24 saatlik grev ve gelecek yıl süresiz greve yönelik grev oylaması tehdidinde bulunuyor.
Böylesine büyük bir grev, uzlaşma odaklı Almanya için alışılmadık bir durum olurdu. Özellikle çalışanların geleneksel olarak bir nevi ortak yönetim uyguladığı VW'de aslında mücadele yerine fikir birliği kültürü var.
İş konseyi patronu Daniela Cavallo ve IG Metall'in başkanı Christiane Benner, mitingde VW “marka yüksek binası”nın yöneticilerine karşı eleştirirken, bunu aklınızda bulundurmalısınız. Sendikacılar denetim kurulunda yer alıyor (gelecek yıldan itibaren Benner) ve Aşağı Saksonya eyaletiyle birlikte çoğunluğa sahipler.
Bu nedenle perde arkasında çalışan temsilcilerinin ablukayı önlemek için ellerinden geleni yapması gerekiyor. Cepheler sert görünse bile, görüşmelerin başarısızlıkla sonuçlanmasını şirket veya hissedarlarından daha fazla göze alamazlar.
Porsche ve Piëch aileleri, çatışmayı alevlendirmemek adına kamuoyuna herhangi bir yorum yapmaktan kaçındı. Ancak onların da bir fikir birliği istedikleri ve şüphe duyulursa temettülerden vazgeçecekleri varsayılabilir. VW'nin kazançları diğer otomobil şirketlerine kıyasla zaten ortalamanın altında.
Dördüncü tur müzakerelerin başlangıcında sendikanın müzakerecisi Thorsten Gröger, çatışma nedeniyle VW'nin hisse fiyatının düştüğünden şikayet etti. Almanya'daki iş uyuşmazlıklarının cephelerinin sanıldığından daha karmaşık olduğunu gösteren hayret verici bir açıklama.
IG Metall Wolfsburg'da sadece ücret pazarlığı yapmıyor. Daha ziyade gelecekteki Alman ekonomik modelinde ortak karar alma için var olma hakkıyla ilgili.
Daniel Zwick WELT için bir işletme editörüdür ve otomotiv endüstrisi ile ilgili tüm konularda rapor vermektedir.