Avrupa, Donald Trump ile müzakere etme çabalarında İtalya'nın hükümet başkanını desteklemelidir. Meloni, önemli bir noktada ders tutar ve Beyaz Saray'daki hükümdardan zehirli bir teklifi reddeder.
Bazen kuruşun düşmesi zaman alır. Ve sadece birisi enerjik olarak makineye çarptığında. Bu biri Donald Trump. Avrupa Birliği'ni korkuttu. Ve daha önce düşünülemez bir çaba ile mücadele etmeyi istedi. AB şimdi ciddi bir küresel siyasi büyüklük haline gelmeli.
Ve aniden topluluğun yeni bir mimarisi ortaya çıkıyor. Şimdiye kadar, AB'nin Fransız-Alman “ekseni” etrafında dönmesi gerektiği inancı olarak kabul edildi. Ancak şimdi, alışılmadık bir poli merkezizm yer kaplıyor gibi görünüyor. Demir perdenin ortadan kaybolmasından üç buçuk yıl sonra Polonya, sonunda AB'nin merkezi bir oyuncusu olmalı.
AB'ye veda eden İngilizler, topluluğun askeri benlik açmasına üye olmasa bile Keir Strandmer'ın hırsını gösteriyor. Almanya, Fransa, Polonya ve Büyük Britanya, Post -Caroling Avrupa'nın taslak atları olarak – bu dörtlü umut verir.
Ama bu yeterli değil. Çünkü yeni grupta en az bir önemli durum eksik: İtalya. Şimdiye kadar, ülke neredeyse Alplerin kuzeyinde yazılmıştır. Siyasi anomaliyi hesaplaması zor, zor olarak kabul edilir. Uzaktan daha iyi tutulan bir ülke. Ama bu haksızlık. Ve kısa görüşlü.
Haksız çünkü Avrupa'nın cahil oluşumu için İtalya'nın tarihsel önemini göz ardı ediyor. Ve İtalya, Avrupa birleşme sürecinin gerekçelendirilmesinin önemli bir nedeniydi. İtalya'nın aşağılayıcı kullanımı kısa görüşlüdür, çünkü Akdeniz kıyısındaki en büyük AB devleti AB'nin göç politikasında önemli bir rol oynamaktadır.
İtalya gerekli
Başka bir ihmal daha da önemlidir. AB'de İtalya'nın Sağ -Wing Popülist tarafından yönettiği ne kadar güvenilir olacağı gerçekten bilinmiyor. Bu yüzden yeni AB dörtlüsünü İtalya da dahil olmak üzere Quintet'e genişletme girişimi yapılmadı. Ama şu anda bu önemli olurdu. İtalya gerekli.
Donald Trump gibi, Giorgia Meloni bir milliyetçi. En azından bu yüzden yakınlar. Olağanüstü bir Avrupa rolü oynamak isteyen Meloni, Trump'ın seçilmesinden bu yana AB ve ABD arasında bir Amerikan başkanı bulmaya çalışıyor.
Bunu kenardan bir kabuk görünümü ile gözlemlemek yerine, AB üye devletlerinin bu çabada Meloni'yi destekleme konusunda çok şey koyması daha iyi olurdu. Sadece boyut ve güç Trump'ı etkiliyor. İtalyan Başbakanı AB adına Trump ile karşılaşabilirse, bu muhtemelen AB-AB girişlerinden daha önemli olurdu. Denemeye değer.
Sonuçta, Meloni, Avrupa'da Ukrayna'nın desteğini sürekli olarak destekleyen tek sağa giden popülist politikacıdır. İki buçuk yıl önce hükümeti aldığından beri AB karşıtı polemiklerini de durdurdu. Belki de taktiksel niyetlerle, sonuçta İtalya AB fonlarına bağlıdır. Ancak, Orbán'ın aksine Meloni'nin AB ile ayrışan anlaşmazlığı aramadığı sayılır. Ama Avrupa lehine kalır.
Kesinlikle var, iç politikasından, kendi milliyetçi gündemini anlatabilirsiniz. Ancak, Gümrük ve Ukrayna sorusundaki AB'nin bir parçası olarak bunu Trump'a bir telle bağlamaya ve tanıtmaya çalıştığınız sürece. Ve onu tehlikeli olarak reddetmeyin veya alay etmeyin. AB'nin başka seçeneği yok.
İtalyan başbakanının Başbakan'ın hiçbir şey yapmasına izin vermemenin başka bir nedeni daha var. Çünkü partiniz açıkça yüzde 30 oranında anketlerde birinci olmasına rağmen, Meloni dış politikası ile, özellikle Ukrayna sorusunda yalnız.
Ukrayna sorusu siyaseti böler
Yüzde on'un altında küçülen Berlusconi Partisi “Forza Italia” hariç, İtalya'nın diğer tüm partileri Ukrayna'nın askeri desteğini reddetmek için şüpheci. Ülkenin kaderi onu neredeyse hiç hareket ettirmiyor. Hükümet partisi “Lega” başkanı ve Başbakan Yardımcısı Matteo Salvini yıllardır Putin arkadaşı olarak sahnelendi ve Ukrayna Yardımını aptal ve para kaybı olarak koyma fırsatı bırakmadı.
Meloni'nin kendi partisinde “Fratelli d'Italia” da, Başkanların Ukrayna politikasından memnuniyetsizlik de yaygındır. Keşke bu devlet otoriter partisinde güçlü bir Putin kendi başına yüksek bir üne sahip.
Şimdi muhalefet merkezi sol partilerinin sağ kamptaki bu bölünmeyi bir fırsat olarak kullanmaları ve sağ kampta yaygın olan Russophilia'dan güçlü bir şekilde çıkması ve taktiksel nedenlerle, Ukrayna sorusundaki hükümet iç kavgalarını güçlü bir şekilde çıkarmaları beklenebilir. Ama aksine değiller. En azından bu soruya hükümet kampı olarak bölünmüşsünüz.
Eski Başbakan Giuseppe Conte tarafından yönetilen bir zamanlar radikal popülist “beş yıldızlı hareket”, kendisini tarafsız bir barış partisi olarak görüyor ve bu anlamda Meloni'nin İtalya'nın savunma yeteneğini geliştirme planına karşı gösteriler düzenliyor. Beş yıldız Ukrayna'dan askeri desteğe karar verir.
Bu en büyük muhalefet partisinde “Demokrat Parti” de farklı değil (PD). Temelde bir Sosyal Demokrat Parti olmasına rağmen, komünist kökenli olması nedeniyle, Batı ittifakına ve liberal demokrasinin SPD'den daha az kapalıdır. AB'yi savunma planı çok şüpheci veya reddediyor.
Aktivist bir ortamdan gelen neredeyse 40 yaşındaki PD Başkanı Elly Schlein, Ukrayna sorusundaki herhangi bir tanımdan kaçınıyor. Bu, inançlarına karşılık gelebilir – ve hala Komünist'in ilham alan barış hareketine bağlı olan partinin sol kanadına bir imtiyazdır. Ve İtalyan KP'nin büyük zamanlarından Moskova sempatisinin unutulmadan uzak olduğu.
Partinin mitingleri ve gösterilerinde, hiçbir “barker”, Barış Dostları Rütbeleri altında Rusya -Kritik Posterler ile karışmamasını sağlamak için dikkatlice alınır. Partinin kolluk kuvvetleri, bu tür durumlarda hiçbir anti-Hamas posterinin desteklenmemesini kesinlikle sağlamaktadır. “Propalestinik” bayraklar ve sloganlar hoş karşılanır.
İtalya'nın solunda şu anda katılımcıları öncelikle mavi AB bayrakları taşıyan çok sayıda Avrupa yanlısı miting ve gösteriler düzenliyor. Mesajı diğer Avrupa ülkelerine gönderiyorsunuz: Buraya bakın, AB'nin kurucu dürtüsüne bağlı olan iyi, Avrupa dostça İtalya'ız.
Aslında, onların sloganları Avrupa'nın haklı popülistlerine benzer. Bunlar aynı zamanda sürekli barış ve müzakerelerden bahsediyor, Rusya'yı bir tehlike olarak görmüyor ve bir Avrupa savunma potansiyelinin yaratılmasını kesinlikle reddetmiyor. Sadece – sağ -rahim radikalleri soldan farklıdır – Avrupa ve ulusal değil.
Beyaz Saray'da Arabulucu
Ukrayna'ya karşı tutumu ile İtalya'nın başbakan başkanı ne kendi başına ne de muhalefet kampında çoğunluğu yok. Ukrayna'nın karşısında bu şekilde tahmin ettiği Trump'ın Meloni, Proukrinia bakış açısıyla kaldığı söylenemez hor görmeye rağmen.
Perşembe akşamı Beyaz Saray'da ABD Başkanı tarafından kabul edildiğinde, Trump'ın Başkan Wolodymyr Selenskyj'i değerlendirmesine şiddetle karşı çıktı, Ukrayna hala Batı'nın desteğini hak ediyor. Trump ile Trump ile uyanan her şeye karşı anlaştı ve Trump gibi Batı için göçte bir menetle görüyor.
Dostça sözlerle dolu, ancak cumhurbaşkanı mahkemesinde Avrupa'nın tek kabul gören sesi olmak için zehirlendi, Meloni açıkça ve açıkça reddedildi. ABD ve AB arasındaki ilişki söz konusu olduğunda, bir satıcı değil, sadece bir arabulucu.
Trump ile görüşme (henüz) somut sonuçlar vermedi. Çok fazla gülümsedi ve güldü. Bununla birlikte, Giorgia Meloni, çok gurur verici bir Trump tarafından bile AB topluluğundan ayrılmayacak kadar akıllı görünüyor.
Bazen kuruşun düşmesi zaman alır. Ve sadece birisi enerjik olarak makineye çarptığında. Bu biri Donald Trump. Avrupa Birliği'ni korkuttu. Ve daha önce düşünülemez bir çaba ile mücadele etmeyi istedi. AB şimdi ciddi bir küresel siyasi büyüklük haline gelmeli.
Ve aniden topluluğun yeni bir mimarisi ortaya çıkıyor. Şimdiye kadar, AB'nin Fransız-Alman “ekseni” etrafında dönmesi gerektiği inancı olarak kabul edildi. Ancak şimdi, alışılmadık bir poli merkezizm yer kaplıyor gibi görünüyor. Demir perdenin ortadan kaybolmasından üç buçuk yıl sonra Polonya, sonunda AB'nin merkezi bir oyuncusu olmalı.
AB'ye veda eden İngilizler, topluluğun askeri benlik açmasına üye olmasa bile Keir Strandmer'ın hırsını gösteriyor. Almanya, Fransa, Polonya ve Büyük Britanya, Post -Caroling Avrupa'nın taslak atları olarak – bu dörtlü umut verir.
Ama bu yeterli değil. Çünkü yeni grupta en az bir önemli durum eksik: İtalya. Şimdiye kadar, ülke neredeyse Alplerin kuzeyinde yazılmıştır. Siyasi anomaliyi hesaplaması zor, zor olarak kabul edilir. Uzaktan daha iyi tutulan bir ülke. Ama bu haksızlık. Ve kısa görüşlü.
Haksız çünkü Avrupa'nın cahil oluşumu için İtalya'nın tarihsel önemini göz ardı ediyor. Ve İtalya, Avrupa birleşme sürecinin gerekçelendirilmesinin önemli bir nedeniydi. İtalya'nın aşağılayıcı kullanımı kısa görüşlüdür, çünkü Akdeniz kıyısındaki en büyük AB devleti AB'nin göç politikasında önemli bir rol oynamaktadır.
İtalya gerekli
Başka bir ihmal daha da önemlidir. AB'de İtalya'nın Sağ -Wing Popülist tarafından yönettiği ne kadar güvenilir olacağı gerçekten bilinmiyor. Bu yüzden yeni AB dörtlüsünü İtalya da dahil olmak üzere Quintet'e genişletme girişimi yapılmadı. Ama şu anda bu önemli olurdu. İtalya gerekli.
Donald Trump gibi, Giorgia Meloni bir milliyetçi. En azından bu yüzden yakınlar. Olağanüstü bir Avrupa rolü oynamak isteyen Meloni, Trump'ın seçilmesinden bu yana AB ve ABD arasında bir Amerikan başkanı bulmaya çalışıyor.
Bunu kenardan bir kabuk görünümü ile gözlemlemek yerine, AB üye devletlerinin bu çabada Meloni'yi destekleme konusunda çok şey koyması daha iyi olurdu. Sadece boyut ve güç Trump'ı etkiliyor. İtalyan Başbakanı AB adına Trump ile karşılaşabilirse, bu muhtemelen AB-AB girişlerinden daha önemli olurdu. Denemeye değer.
Sonuçta, Meloni, Avrupa'da Ukrayna'nın desteğini sürekli olarak destekleyen tek sağa giden popülist politikacıdır. İki buçuk yıl önce hükümeti aldığından beri AB karşıtı polemiklerini de durdurdu. Belki de taktiksel niyetlerle, sonuçta İtalya AB fonlarına bağlıdır. Ancak, Orbán'ın aksine Meloni'nin AB ile ayrışan anlaşmazlığı aramadığı sayılır. Ama Avrupa lehine kalır.
Kesinlikle var, iç politikasından, kendi milliyetçi gündemini anlatabilirsiniz. Ancak, Gümrük ve Ukrayna sorusundaki AB'nin bir parçası olarak bunu Trump'a bir telle bağlamaya ve tanıtmaya çalıştığınız sürece. Ve onu tehlikeli olarak reddetmeyin veya alay etmeyin. AB'nin başka seçeneği yok.
İtalyan başbakanının Başbakan'ın hiçbir şey yapmasına izin vermemenin başka bir nedeni daha var. Çünkü partiniz açıkça yüzde 30 oranında anketlerde birinci olmasına rağmen, Meloni dış politikası ile, özellikle Ukrayna sorusunda yalnız.
Ukrayna sorusu siyaseti böler
Yüzde on'un altında küçülen Berlusconi Partisi “Forza Italia” hariç, İtalya'nın diğer tüm partileri Ukrayna'nın askeri desteğini reddetmek için şüpheci. Ülkenin kaderi onu neredeyse hiç hareket ettirmiyor. Hükümet partisi “Lega” başkanı ve Başbakan Yardımcısı Matteo Salvini yıllardır Putin arkadaşı olarak sahnelendi ve Ukrayna Yardımını aptal ve para kaybı olarak koyma fırsatı bırakmadı.
Meloni'nin kendi partisinde “Fratelli d'Italia” da, Başkanların Ukrayna politikasından memnuniyetsizlik de yaygındır. Keşke bu devlet otoriter partisinde güçlü bir Putin kendi başına yüksek bir üne sahip.
Şimdi muhalefet merkezi sol partilerinin sağ kamptaki bu bölünmeyi bir fırsat olarak kullanmaları ve sağ kampta yaygın olan Russophilia'dan güçlü bir şekilde çıkması ve taktiksel nedenlerle, Ukrayna sorusundaki hükümet iç kavgalarını güçlü bir şekilde çıkarmaları beklenebilir. Ama aksine değiller. En azından bu soruya hükümet kampı olarak bölünmüşsünüz.
Eski Başbakan Giuseppe Conte tarafından yönetilen bir zamanlar radikal popülist “beş yıldızlı hareket”, kendisini tarafsız bir barış partisi olarak görüyor ve bu anlamda Meloni'nin İtalya'nın savunma yeteneğini geliştirme planına karşı gösteriler düzenliyor. Beş yıldız Ukrayna'dan askeri desteğe karar verir.
Bu en büyük muhalefet partisinde “Demokrat Parti” de farklı değil (PD). Temelde bir Sosyal Demokrat Parti olmasına rağmen, komünist kökenli olması nedeniyle, Batı ittifakına ve liberal demokrasinin SPD'den daha az kapalıdır. AB'yi savunma planı çok şüpheci veya reddediyor.
Aktivist bir ortamdan gelen neredeyse 40 yaşındaki PD Başkanı Elly Schlein, Ukrayna sorusundaki herhangi bir tanımdan kaçınıyor. Bu, inançlarına karşılık gelebilir – ve hala Komünist'in ilham alan barış hareketine bağlı olan partinin sol kanadına bir imtiyazdır. Ve İtalyan KP'nin büyük zamanlarından Moskova sempatisinin unutulmadan uzak olduğu.
Partinin mitingleri ve gösterilerinde, hiçbir “barker”, Barış Dostları Rütbeleri altında Rusya -Kritik Posterler ile karışmamasını sağlamak için dikkatlice alınır. Partinin kolluk kuvvetleri, bu tür durumlarda hiçbir anti-Hamas posterinin desteklenmemesini kesinlikle sağlamaktadır. “Propalestinik” bayraklar ve sloganlar hoş karşılanır.
İtalya'nın solunda şu anda katılımcıları öncelikle mavi AB bayrakları taşıyan çok sayıda Avrupa yanlısı miting ve gösteriler düzenliyor. Mesajı diğer Avrupa ülkelerine gönderiyorsunuz: Buraya bakın, AB'nin kurucu dürtüsüne bağlı olan iyi, Avrupa dostça İtalya'ız.
Aslında, onların sloganları Avrupa'nın haklı popülistlerine benzer. Bunlar aynı zamanda sürekli barış ve müzakerelerden bahsediyor, Rusya'yı bir tehlike olarak görmüyor ve bir Avrupa savunma potansiyelinin yaratılmasını kesinlikle reddetmiyor. Sadece – sağ -rahim radikalleri soldan farklıdır – Avrupa ve ulusal değil.
Beyaz Saray'da Arabulucu
Ukrayna'ya karşı tutumu ile İtalya'nın başbakan başkanı ne kendi başına ne de muhalefet kampında çoğunluğu yok. Ukrayna'nın karşısında bu şekilde tahmin ettiği Trump'ın Meloni, Proukrinia bakış açısıyla kaldığı söylenemez hor görmeye rağmen.
Perşembe akşamı Beyaz Saray'da ABD Başkanı tarafından kabul edildiğinde, Trump'ın Başkan Wolodymyr Selenskyj'i değerlendirmesine şiddetle karşı çıktı, Ukrayna hala Batı'nın desteğini hak ediyor. Trump ile Trump ile uyanan her şeye karşı anlaştı ve Trump gibi Batı için göçte bir menetle görüyor.
Dostça sözlerle dolu, ancak cumhurbaşkanı mahkemesinde Avrupa'nın tek kabul gören sesi olmak için zehirlendi, Meloni açıkça ve açıkça reddedildi. ABD ve AB arasındaki ilişki söz konusu olduğunda, bir satıcı değil, sadece bir arabulucu.
Trump ile görüşme (henüz) somut sonuçlar vermedi. Çok fazla gülümsedi ve güldü. Bununla birlikte, Giorgia Meloni, çok gurur verici bir Trump tarafından bile AB topluluğundan ayrılmayacak kadar akıllı görünüyor.