Hikaye erken klasisizm
Oldukça önemsiz bir prens, modernliğin model bir şatosunu yarattı.
Büyük Frederick’in bile kıskandığı söyleniyor: Mart 1773’te Anhalt-Dessau Prensi, Wörlitz’de bir kır evi ve bir bahçeden oluşan klasik bir sanat eseri açtı. Teknik yenilikleri bir “yutturmaca” yarattı.
Durum: 12:55| Okuma süresi: 4 dakika
Dessau-Wörlitz Garden Realm’deki parkta sarayın önünde çiğdemler açar
Kaynak: resim ittifakı/dpa/dpa-Zentral
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesi için geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
WFrederick II, Potsdam’da görkemli bir temsili bina olarak anıtsal Yeni Saray’ı yaptırırken, şimdi Saksonya-Anhalt olan Wörlitz’de sadece iki yıl içinde küçük bir saray inşa edildi ve bu kısa sürede rakip oldu. Leopold III “Peder Franz” olarak bilinen Friedrich Franz von Anhalt-Dessau (1740 – 1817), onu modernitenin model kalesi olarak tasarlattı.
Orada su ve kanalizasyon boruları, İngiliz sürgülü pencereler, katlanır yataklar ve yakacak odun için yük asansörleri gibi teknik yenilikler kuruldu. Antik heykellerin yanı sıra bu tür özellikler, sarayın 22 Mart 1773’te tamamlanmasından kısa bir süre sonra ziyaretçi kalabalığını cezbetti. Bina aynı zamanda erken klasisizmin bir şaheseri olarak kabul edilir.
Prens Leopold III. Friedrich Franz von Anhalt-Dessau, 1775 civarında tasvir edilmiştir.
Kaynak: resim ittifakı / akg resimleri
Dessau-Wörlitz Kültür Vakfı Saraylar ve Koleksiyonlar bölümü başkanı Anette Froesch, bir İngiliz kır evini anımsatan binada çoğu zaman oturulmadığını söylüyor. Aksine, temsil için bir model kilidi görevi gördü.
O zamanlar, soyluların ve eğitimli orta sınıfın üyelerinin kaldığı konaklama tesislerinin gelişmesiyle kanıtlanan bir “Wörlitz yutturmaca” vardı. Öte yandan kraliyet çifti, esas olarak Dessau konut sarayında yaşamaya devam etti ve modern tesisleriyle sarayı göstermek için yalnızca ara sıra misafirlerle Wörlitz’e gitti.
Bir prensin yatağı ihtişam değil, aynı zamanda bilgi ve işlevsellik gösterdi: aynı zamanda bir masa görevi de görebilirdi. Kütüphane, Jean-Jacques Rousseau (1712 – 1778) ve Johann Joachim Winckelmann (1717 – 1768) gibi çağdaşlarının yazılarını içeriyordu. Froesch, “Her şey bilgelik soluyor” diye açıklıyor: “Bu, aslında önemsiz olan bu prensin statüsünü inanılmaz derecede güçlendirdi.”
Oldukça mütevazi ev, 1770 civarında prens temsili olduğu düşünülen her şeyden ayrıldı – Potsdam’a bir bakış bunu gösteriyor: Sanssouci Parkı’ndaki Yeni Saray aynı dönemden kalma. 220 metre uzunluğundaki bronz kubbeli bina, bir güç gösterisi olarak hizmet etti ve Prusya’nın Yedi Yıl Savaşlarından (1756-1763) sonra muhteşem binalar inşa edebildiğini gösterdi.
Wörlitz’deki çok daha küçük kalede ise, prensin bizzat seyahat ettiği İtalya’dan gelen antik heykeller ve motifli duvar resimleri, o dönemde arkeolojinin durumunu yansıtıyordu. Froesch, “Bahçeye kadar devam eden ideal bir dünya görüşü inşa edildi” diyor. Kalenin çevresinde farklı dönemlerden kalma köprülerin kopyaları var. “Bütün bunlar ziyaretçiler için moderndi: birisi eğitimli, kozmopolit ve iyi bağlantıları olan bir kişilik olarak ortaya çıkıyor.”
Tamamen restore edilmiş Wörlitz Kalesi’ndeki salonun tavanının görünümü
Kaynak: resim ittifakı/dpa/dpa-Zentral
Wörlitzer Park’taki 17 köprü, 1791’de Orta İngiltere’deki Demir Köprü’nün küçültülmüş bir kopyası olarak Almanya’da inşa edilen ilk dökme demir köprü olan Demir Köprü de dahil olmak üzere, antik çağlardan beri mühendislik tarihini anlatıyor. İnkaların ve Azteklerin güneşe tapınmalarını anmak için tasarlanmış, Hollanda modeline dayanan bir baskül köprü ve orijinal olarak yaldızlı direklere sahip yarım daire şeklindeki bir bina, diğer kültürlere olan ilgiye tanıklık ediyor.
Prensin bir reformcu olarak ünü, Doğu Almanya döneminde sarayı ve bahçeyi korudu. Aslında, “Peder Franz” oldukça otokratik bir şekilde hüküm sürüyordu. Anette Froesch’e göre, nüfus “hükümdarın modernitesinden pek bir şey anlamadı”. Hükümdar diğer dinlere karşı hoşgörülü kabul ediliyordu, örneğin Wörlitzer Parkı’nda bir sinagog yaptırmıştı. Yahudiler, prensin kasasını da dolduran yüksek koruma parası karşılığında oturma ve destek hakkından yararlandılar.
ayrıca oku
“Peder Franz”, Dessau’da soylular ve burjuvaziden oğullara o zamanlar yeni olan yöntemlerle eğitim verilen Philantropinum’un kurulmasıyla eğitim politikasında reform yapma isteğini kanıtladı. Prens, eğitim merkezini kurması için Aydınlanma’nın en tanınmış eğitimcilerinden biri olan Johann Bernhard Basedow’u (1724-1790) görevlendirdi. Sarayın tamamlanmasından bir yıl sonra 1774 yılında ziyarete açılmıştır. Orada, “Wörlitz çılgınlığının” ortasında, ziyaretçiler rehberli turlara katıldılar ve hatta bahçe manzaralarının ve sarayın gravürlerini hediyelik eşya olarak satın alabildiler.
Facebook’ta “Dünya Tarihi”ni de bulabilirsiniz. Bir beğeni bizi mutlu eder.
Oldukça önemsiz bir prens, modernliğin model bir şatosunu yarattı.
Büyük Frederick’in bile kıskandığı söyleniyor: Mart 1773’te Anhalt-Dessau Prensi, Wörlitz’de bir kır evi ve bir bahçeden oluşan klasik bir sanat eseri açtı. Teknik yenilikleri bir “yutturmaca” yarattı.
Durum: 12:55| Okuma süresi: 4 dakika
Dessau-Wörlitz Garden Realm’deki parkta sarayın önünde çiğdemler açar
Kaynak: resim ittifakı/dpa/dpa-Zentral
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesi için geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
WFrederick II, Potsdam’da görkemli bir temsili bina olarak anıtsal Yeni Saray’ı yaptırırken, şimdi Saksonya-Anhalt olan Wörlitz’de sadece iki yıl içinde küçük bir saray inşa edildi ve bu kısa sürede rakip oldu. Leopold III “Peder Franz” olarak bilinen Friedrich Franz von Anhalt-Dessau (1740 – 1817), onu modernitenin model kalesi olarak tasarlattı.
Orada su ve kanalizasyon boruları, İngiliz sürgülü pencereler, katlanır yataklar ve yakacak odun için yük asansörleri gibi teknik yenilikler kuruldu. Antik heykellerin yanı sıra bu tür özellikler, sarayın 22 Mart 1773’te tamamlanmasından kısa bir süre sonra ziyaretçi kalabalığını cezbetti. Bina aynı zamanda erken klasisizmin bir şaheseri olarak kabul edilir.
Prens Leopold III. Friedrich Franz von Anhalt-Dessau, 1775 civarında tasvir edilmiştir.
Kaynak: resim ittifakı / akg resimleri
Dessau-Wörlitz Kültür Vakfı Saraylar ve Koleksiyonlar bölümü başkanı Anette Froesch, bir İngiliz kır evini anımsatan binada çoğu zaman oturulmadığını söylüyor. Aksine, temsil için bir model kilidi görevi gördü.
O zamanlar, soyluların ve eğitimli orta sınıfın üyelerinin kaldığı konaklama tesislerinin gelişmesiyle kanıtlanan bir “Wörlitz yutturmaca” vardı. Öte yandan kraliyet çifti, esas olarak Dessau konut sarayında yaşamaya devam etti ve modern tesisleriyle sarayı göstermek için yalnızca ara sıra misafirlerle Wörlitz’e gitti.
Bir prensin yatağı ihtişam değil, aynı zamanda bilgi ve işlevsellik gösterdi: aynı zamanda bir masa görevi de görebilirdi. Kütüphane, Jean-Jacques Rousseau (1712 – 1778) ve Johann Joachim Winckelmann (1717 – 1768) gibi çağdaşlarının yazılarını içeriyordu. Froesch, “Her şey bilgelik soluyor” diye açıklıyor: “Bu, aslında önemsiz olan bu prensin statüsünü inanılmaz derecede güçlendirdi.”
Oldukça mütevazi ev, 1770 civarında prens temsili olduğu düşünülen her şeyden ayrıldı – Potsdam’a bir bakış bunu gösteriyor: Sanssouci Parkı’ndaki Yeni Saray aynı dönemden kalma. 220 metre uzunluğundaki bronz kubbeli bina, bir güç gösterisi olarak hizmet etti ve Prusya’nın Yedi Yıl Savaşlarından (1756-1763) sonra muhteşem binalar inşa edebildiğini gösterdi.
Wörlitz’deki çok daha küçük kalede ise, prensin bizzat seyahat ettiği İtalya’dan gelen antik heykeller ve motifli duvar resimleri, o dönemde arkeolojinin durumunu yansıtıyordu. Froesch, “Bahçeye kadar devam eden ideal bir dünya görüşü inşa edildi” diyor. Kalenin çevresinde farklı dönemlerden kalma köprülerin kopyaları var. “Bütün bunlar ziyaretçiler için moderndi: birisi eğitimli, kozmopolit ve iyi bağlantıları olan bir kişilik olarak ortaya çıkıyor.”
Tamamen restore edilmiş Wörlitz Kalesi’ndeki salonun tavanının görünümü
Kaynak: resim ittifakı/dpa/dpa-Zentral
Wörlitzer Park’taki 17 köprü, 1791’de Orta İngiltere’deki Demir Köprü’nün küçültülmüş bir kopyası olarak Almanya’da inşa edilen ilk dökme demir köprü olan Demir Köprü de dahil olmak üzere, antik çağlardan beri mühendislik tarihini anlatıyor. İnkaların ve Azteklerin güneşe tapınmalarını anmak için tasarlanmış, Hollanda modeline dayanan bir baskül köprü ve orijinal olarak yaldızlı direklere sahip yarım daire şeklindeki bir bina, diğer kültürlere olan ilgiye tanıklık ediyor.
Prensin bir reformcu olarak ünü, Doğu Almanya döneminde sarayı ve bahçeyi korudu. Aslında, “Peder Franz” oldukça otokratik bir şekilde hüküm sürüyordu. Anette Froesch’e göre, nüfus “hükümdarın modernitesinden pek bir şey anlamadı”. Hükümdar diğer dinlere karşı hoşgörülü kabul ediliyordu, örneğin Wörlitzer Parkı’nda bir sinagog yaptırmıştı. Yahudiler, prensin kasasını da dolduran yüksek koruma parası karşılığında oturma ve destek hakkından yararlandılar.
ayrıca oku
“Peder Franz”, Dessau’da soylular ve burjuvaziden oğullara o zamanlar yeni olan yöntemlerle eğitim verilen Philantropinum’un kurulmasıyla eğitim politikasında reform yapma isteğini kanıtladı. Prens, eğitim merkezini kurması için Aydınlanma’nın en tanınmış eğitimcilerinden biri olan Johann Bernhard Basedow’u (1724-1790) görevlendirdi. Sarayın tamamlanmasından bir yıl sonra 1774 yılında ziyarete açılmıştır. Orada, “Wörlitz çılgınlığının” ortasında, ziyaretçiler rehberli turlara katıldılar ve hatta bahçe manzaralarının ve sarayın gravürlerini hediyelik eşya olarak satın alabildiler.
Facebook’ta “Dünya Tarihi”ni de bulabilirsiniz. Bir beğeni bizi mutlu eder.