Donald Trump ile olan gümrük anlaşmazlığında Berlin ve Brüksel isyan üzerine fırçalanmış gibi görünüyor. Karşı -taraflar muhtemel görünüyor – bariz ve yanlış bir çözüm olacaklardı. Neden tam tersini almıyorsun? Avrupa, gerçek bir güç gösterisi şansına sahip olacaktı.
Bir kez daha, Berlin Başbakanı Olaf Scholz (SPD) hızla kararlı eylemini (“Yeni Almanya temposu”) gerçekleştirmek istedi, yani ABD Başkanı Donald Trump gerçekten Avrupa ürünlerine karşı tarifeler getirdi. Pazar günü Friedrich Merz ile TV düellosunda “Buna hazırız,” dedi. “Bir saat içinde Avrupa Birliği olarak hareket edebiliriz.”
Eski okul bahçesi mantığı: 8C Raufbold'a karşı kendinizi savunmuyorsanız, yaşarsınız. Diğeri bana çarparsa, geri dönerim. Diğeri ona zararlı olarak kendi acılarını geri alır.
Trump'ın Pazartesi akşamı duyurulmasından sonra, tüm çelik ve alüminyum ithalatlarını artırmak için yüzde 25 tarifeler, ne olacağını biliyorsunuz. “Sağlam”, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yeni gümrük engellerine tepki verecek, Scholz-Vice Robert Habeck (Yeşiller) Trump'ın göreve başlamadan önce zaten biliyordu. Tıpkı Brüksel gibi, Berlin'deki isyan üzerine fırçaladınız.
Tek sorun: Bir ticaret savaşı sadece kas veya askeri gücün savaşçı bir incelemesiyle karşılaştırılabilir.
Tarifelerin – daha yüksek fiyatlar şeklinde – en azından ithal malları edinen tüketicilerin ve şirketlerin bir kısmında ödenmesi ile başlar. Ve gümrük koruması genellikle uzun vadede yerel sağlayıcılara yol açmaz, aksine, izolasyon ile azaltılan rekabetçi baskı sonuçta daha az inovasyona, daha düşük kaliteye ve hatta daha yüksek fiyatlara yol açar.
İlk sezonun ilk sezonunda tarifelerle korunmuş olan Amerikan çelik ve alüminyum endüstrisinin müşterileri ifade verebilir. Amerika Birleşik Devletleri'nde üretilen otomobil üreticileri için tarifeler daha yüksek maliyetlere, daha düşük ücretlere ve karlara ve müşterilere daha yüksek fiyatlarla yol açtı.
Gibi bir okul bahçesi hamile kendi yüzlerinde oturuyor. Ve sayaçlar ile tarifelere tepki vermek, sanki kendinizi tutmada ısrar ediyormuşsunuz gibidir.
Ekonomistlerin Serbest Ticaret İddiası
Çok saf saçmalık. Ya da İngiliz iktisatçı Joan Robinson'un söylediği gibi: “Ticaret ortağınız rock kayaları limanına atarsa, kayalar kendi başına atmak için bir neden yoktur. Bu adil görünebilir, ama gerçekte kendiniz için sadece aptalca ve zararlıdır. “
İktisatçılar dünyayı yönettiklerinde, daha sonra Nobel ödüllü Paul Krugman onlarca yıl önce yazdı, o zaman ticaret anlaşmaları veya dünya ticaret örgütü gibi bir şey olacaktı – çünkü “serbest ticaret argümanı aslında tek taraflı bir dava: Ülke Diğer ülkeler ne yaparsa yapsın, serbest ticaret yürüttüğünde çıkarlarını sürdürmek en iyisidir ”.
Çeyrek yüzyıl sonra, Krugman ve birçok meslektaşı serbest ticaret savunmalarını göreceli hale getiriyor, sonuçta Çin, dünya ticaretinde bir oyuncu ortaya çıktı, bu da açıkça sözde kilit endüstrilerde küresel hakimiyet için çabalama hedefini belirleyen bir oyuncu ortaya çıktı. muazzam kaynaklarını kullanarak.
Ancak Çin argümanı olmasa bile, ekonomik mantık nadiren siyasi gerçekliğe gelir. Brüksel, Paris ve Berlin'de doğrudan etkilenen üreticiler, siyasetin ayakları üzerinde (bu durumda çelik ve alüminyum üreticileri), dolaylı olarak etkilenen endüstriler daha sessiz duyulabilir ve şüpheniz varsa.
Ayrıca ve burada okul tekrar düşünmeye devam edin: Kendinizi savunmazsanız nasıl hissediyorsunuz? Pazar günü TV düellosundaki şansölye, “Kendimizi bizden daha küçük yapamayız,” dedi.
Pozun önemli olduğu söyleniyor çünkü ABD hükümeti sadece ciddiye alınıyor. Bununla birlikte, bu diğer durumlarda geçerli olabilir ve ilk Trump döneminde de düşünülmüş olabilir. Bununla birlikte, soru, bunun transatlantik ilişkide hala geçerli olup olmadığıdır.
Trump'ın tarifeleri “stratejik olarak” anlaşılmalı
Toplu pazarlıkta uyarı grevleri gibi tarifeleri kullanan deneyim, Trump'ın zevkinin karşılık geldiğini göstermiştir. Ancak Trump ve danışmanları, daha sonraki müzakereler için bir pound olarak değil, bildiğiniz her şeyden sonra Avrupa'ya karşı çelik ve alüminyum tarifeleri ve tarife engellerini görüyorlar.
Bu tarifeler taktiksel olarak anlaşılmamalı, “stratejik”: İkincisi, ikincisi, açığı ticaret dengesini lehim haline getirmek ve üçüncüsü Washington Federal Hükümeti'ni aynı anda finanse etmek için uzun bir süre. Trump Pazartesi günü özetlediği gibi “Amerika'yı tekrar zenginleştiriyor”.
Üç hedeften birinin bile korumacı bir şekilde elde edilmesi, önceden hariç tutulabilir. Tıpkı Trump'ın bu deliliği bu şekilde tanıma şansı gibi – ve sıfıra yakın olduğunu kabul ediyor.
Buna göre, Joan Robinson'un dediği gibi Brüksel sadece “aptal” değil: Atlantik ticaretinin her iki yönünde kalıcı olarak daha yüksek bir gümrük seviyesinden başka bir şey elde ettiğiniz görüşü düşük.
Ve bu yüzden burada sıradan siyasi mantıktan kurtulmak ve yine de ekonomik öncelik hakkını vermek için bir fırsat var.
Öyleyse neden ABD'ye kıyasla tüm tarifeleri düşürdüğünü duyurmuyorsunuz – ki bu zaten ortalama yüzde birkaçı var? Karşılıklılık anlamında, ABD tarifelerini ticaret ortakları seviyesine yükseltmenin (“Çok basit, bizi suçlarlarsa, konuyu ücretlendiririz”) de merkezi bir bahane olacağını açıklayan Trump.
Bu ve birkaç iki tekerlek ve schnapp için tarifeler değil, gerçek gücün bir gösterisi olacaktır.
Olaf Gersemann Yapay zeka, küreselleşme, kamu borcu, demografi ve dijitalleşme ile ilgili raporlar.
Bir kez daha, Berlin Başbakanı Olaf Scholz (SPD) hızla kararlı eylemini (“Yeni Almanya temposu”) gerçekleştirmek istedi, yani ABD Başkanı Donald Trump gerçekten Avrupa ürünlerine karşı tarifeler getirdi. Pazar günü Friedrich Merz ile TV düellosunda “Buna hazırız,” dedi. “Bir saat içinde Avrupa Birliği olarak hareket edebiliriz.”
Eski okul bahçesi mantığı: 8C Raufbold'a karşı kendinizi savunmuyorsanız, yaşarsınız. Diğeri bana çarparsa, geri dönerim. Diğeri ona zararlı olarak kendi acılarını geri alır.
Trump'ın Pazartesi akşamı duyurulmasından sonra, tüm çelik ve alüminyum ithalatlarını artırmak için yüzde 25 tarifeler, ne olacağını biliyorsunuz. “Sağlam”, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yeni gümrük engellerine tepki verecek, Scholz-Vice Robert Habeck (Yeşiller) Trump'ın göreve başlamadan önce zaten biliyordu. Tıpkı Brüksel gibi, Berlin'deki isyan üzerine fırçaladınız.
Tek sorun: Bir ticaret savaşı sadece kas veya askeri gücün savaşçı bir incelemesiyle karşılaştırılabilir.
Tarifelerin – daha yüksek fiyatlar şeklinde – en azından ithal malları edinen tüketicilerin ve şirketlerin bir kısmında ödenmesi ile başlar. Ve gümrük koruması genellikle uzun vadede yerel sağlayıcılara yol açmaz, aksine, izolasyon ile azaltılan rekabetçi baskı sonuçta daha az inovasyona, daha düşük kaliteye ve hatta daha yüksek fiyatlara yol açar.
İlk sezonun ilk sezonunda tarifelerle korunmuş olan Amerikan çelik ve alüminyum endüstrisinin müşterileri ifade verebilir. Amerika Birleşik Devletleri'nde üretilen otomobil üreticileri için tarifeler daha yüksek maliyetlere, daha düşük ücretlere ve karlara ve müşterilere daha yüksek fiyatlarla yol açtı.
Gibi bir okul bahçesi hamile kendi yüzlerinde oturuyor. Ve sayaçlar ile tarifelere tepki vermek, sanki kendinizi tutmada ısrar ediyormuşsunuz gibidir.
Ekonomistlerin Serbest Ticaret İddiası
Çok saf saçmalık. Ya da İngiliz iktisatçı Joan Robinson'un söylediği gibi: “Ticaret ortağınız rock kayaları limanına atarsa, kayalar kendi başına atmak için bir neden yoktur. Bu adil görünebilir, ama gerçekte kendiniz için sadece aptalca ve zararlıdır. “
İktisatçılar dünyayı yönettiklerinde, daha sonra Nobel ödüllü Paul Krugman onlarca yıl önce yazdı, o zaman ticaret anlaşmaları veya dünya ticaret örgütü gibi bir şey olacaktı – çünkü “serbest ticaret argümanı aslında tek taraflı bir dava: Ülke Diğer ülkeler ne yaparsa yapsın, serbest ticaret yürüttüğünde çıkarlarını sürdürmek en iyisidir ”.
Çeyrek yüzyıl sonra, Krugman ve birçok meslektaşı serbest ticaret savunmalarını göreceli hale getiriyor, sonuçta Çin, dünya ticaretinde bir oyuncu ortaya çıktı, bu da açıkça sözde kilit endüstrilerde küresel hakimiyet için çabalama hedefini belirleyen bir oyuncu ortaya çıktı. muazzam kaynaklarını kullanarak.
Ancak Çin argümanı olmasa bile, ekonomik mantık nadiren siyasi gerçekliğe gelir. Brüksel, Paris ve Berlin'de doğrudan etkilenen üreticiler, siyasetin ayakları üzerinde (bu durumda çelik ve alüminyum üreticileri), dolaylı olarak etkilenen endüstriler daha sessiz duyulabilir ve şüpheniz varsa.
Ayrıca ve burada okul tekrar düşünmeye devam edin: Kendinizi savunmazsanız nasıl hissediyorsunuz? Pazar günü TV düellosundaki şansölye, “Kendimizi bizden daha küçük yapamayız,” dedi.
Pozun önemli olduğu söyleniyor çünkü ABD hükümeti sadece ciddiye alınıyor. Bununla birlikte, bu diğer durumlarda geçerli olabilir ve ilk Trump döneminde de düşünülmüş olabilir. Bununla birlikte, soru, bunun transatlantik ilişkide hala geçerli olup olmadığıdır.
Trump'ın tarifeleri “stratejik olarak” anlaşılmalı
Toplu pazarlıkta uyarı grevleri gibi tarifeleri kullanan deneyim, Trump'ın zevkinin karşılık geldiğini göstermiştir. Ancak Trump ve danışmanları, daha sonraki müzakereler için bir pound olarak değil, bildiğiniz her şeyden sonra Avrupa'ya karşı çelik ve alüminyum tarifeleri ve tarife engellerini görüyorlar.
Bu tarifeler taktiksel olarak anlaşılmamalı, “stratejik”: İkincisi, ikincisi, açığı ticaret dengesini lehim haline getirmek ve üçüncüsü Washington Federal Hükümeti'ni aynı anda finanse etmek için uzun bir süre. Trump Pazartesi günü özetlediği gibi “Amerika'yı tekrar zenginleştiriyor”.
Üç hedeften birinin bile korumacı bir şekilde elde edilmesi, önceden hariç tutulabilir. Tıpkı Trump'ın bu deliliği bu şekilde tanıma şansı gibi – ve sıfıra yakın olduğunu kabul ediyor.
Buna göre, Joan Robinson'un dediği gibi Brüksel sadece “aptal” değil: Atlantik ticaretinin her iki yönünde kalıcı olarak daha yüksek bir gümrük seviyesinden başka bir şey elde ettiğiniz görüşü düşük.
Ve bu yüzden burada sıradan siyasi mantıktan kurtulmak ve yine de ekonomik öncelik hakkını vermek için bir fırsat var.
Öyleyse neden ABD'ye kıyasla tüm tarifeleri düşürdüğünü duyurmuyorsunuz – ki bu zaten ortalama yüzde birkaçı var? Karşılıklılık anlamında, ABD tarifelerini ticaret ortakları seviyesine yükseltmenin (“Çok basit, bizi suçlarlarsa, konuyu ücretlendiririz”) de merkezi bir bahane olacağını açıklayan Trump.
Bu ve birkaç iki tekerlek ve schnapp için tarifeler değil, gerçek gücün bir gösterisi olacaktır.
Olaf Gersemann Yapay zeka, küreselleşme, kamu borcu, demografi ve dijitalleşme ile ilgili raporlar.